Gracelandfestival programmeerde de profetische stem van Christian Climate Action

Door: Puk

Een enthousiaste boeker benaderde ons een tijd geleden om onze boodschap te komen delen op het Gracelandfestival. We droomden van een veldje vol christelijke activisten die samen kampeerden en met elkaar mooie programma’s maakten. Het werd een wat minder dromerig scenario, maar we hebben onze stem voor het klimaat, in mooie vormen verpakt, goed kunnen laten horen.

Programma

De verschillende programma-onderdelen die we aangeboden hebben waren een workshop “Demonstreren kun je leren”, waarin we de deelnemers meenamen in het ‘hoe en waarom’ van vreedzame burgerlijke ongehoorzaamheid, en waarin we vormen hebben laten zien waarmee wij ons als CCA onderscheiden van de rest van de klimaatbeweging. Dit onderdeel sloten we af met het blokkeren van het paadje tussen twee velden waar we letterlijk en figuurlijk de bezoeker stil hebben gezet bij het klimaat.

We hebben twee maaksessies gehouden waar mensen met ons vlaggen en kleding konden stempelen, bordjes konden bedenken en schrijven, en buttons konden maken.

Op zaterdag hadden we een stand waar buttons gemaakt konden worden, waar we flyers en stickers hadden en waar we natuurlijk zelf waren om vragen te beantwoorden. Ook was er, namens ons, een concert van Schrijvers voor Gerechtigheid. Bij de tiener-lounge werd een praatje gehouden met een jongere CCA-er en één met meer ervaring. De spreker-publiek-verhouding was erg gebalanceerd, maar het was een fijn en open gesprek.

In de Vrienden-van/Riemer/Tongval-Tent sprak Rozemarijn over haar beweegredenen om activist te worden, waarom we niet meer stil kunnen blijven zitten, en hoe in beweging komen ook daadwerkelijk succes heeft.

Samenwerking

In de omgang met CCA-ers die je normaal niet zo vaak ziet merk je hoe leuk en divers we zijn en dat er altijd wel een klik is, én dat iedereen wonderlijk talent met zich meeneemt dat ingezet kan worden voor onze zaak. We hadden niet echt een CCA-veldje, maar dat lijkt me voor de toekomst wel erg leuk. Want het avondje na-borrelen was erg vermakelijk. We mogen trots zijn op ieders rol en bijdrage, en hoe mooi we als team alles voor elkaar hebben gekregen.

Wrijving

In de voorbereiding werd een soort partnership voorgedroomd, maar ambtelijke molens en de nodige miscommunicatie stonden dat in de weg. Het blijkt ook dat het erg spannend is om openlijk activisten in huis te halen. Dat merkten we voor en tijdens het festival. We werden bijna vooraf al gecanceld, en tijdens het weekeinde werd er steeds gevraagd “of we nog meer van plan waren”; zelfs toen we, met de broekriem los, na ons laatste programma na zaten te genieten met een drankje. En eigenlijk past dat ons wel. De boekers van Graceland spraken in een vraaggesprek over de profetenstemmen die ze uitgenodigd hadden, zoals Flamy Grant (een christen-Drag-artiest) en CCA. We weten uit de Schrift dat de profeet in diens eigen land nooit geliefd is, maar wel roept wat het volk moet horen.

Toekomst

Als één na laatste CCA-er verliet ik het terrein, en bood de organisatie de CCA-Graceland-vlag aan die een bezoeker heeft gemaakt. Ik deed dit met de woorden dat deze editie van Graceland de koelste is van de rest van ons leven, maar dat wij als CCA graag meehelpen nadenken hoe we Graceland van dienst kunnen zijn in duurzame keuzes en het zijn van een voorbeeld, en dat we hopen op hun vertrouwen.

Thuisgekomen dromen we van een volgende editie. We dromen van meer samenwerking met andere organisaties, en wellicht individuen die we nu niet mee hadden om op een andere manier bij te dragen aan het inhoudelijk programma, met andere vormen zoals bijvoorbeeld vieringen. We zijn trots dat we de profetenstem mogen zijn die de klimaatbewustheid mag bevorderen en actiebereidheid mag stimuleren. We hopen dat we die stem nog lang mogen, maar niet hoeven te zijn!